COMING
SOON

Ben, Maya…

Kelimelerin suskun yerinden geçerek yazan kadın…

 

Kelimelere Marmaris’te âşık oldum.

Ama hayat beni alıp Pasifik Okyanusu kıyılarına savurdu.

Santa Monica College’da öğrenciydim. Hayalim, yaratıcı yazarlık bölümünü bitirip, İngilizce yazan evrensel bir yazar olmaktı.

 

Sonra bir gün… bir kampüs merdiveninin başında duruyordum.

Ve düştüm… Sadece bedenim değil, hayallerim de yere serildi.

 

Tekerlekli sandalyede geçen uzun bir zaman…

Bambaşka bir yolculuğun başlangıcıydı.

Ama ben ülkeme dönerken, kalemimi Pasifik kıyılarında bırakmadım.

Yanıma aldım.

İnat ettim.

Adım adım, yeniden yürümeyi öğrendim.

Ve fark ettim ki bazı yollar yalnızca ayaklarla değil; kelimelerle de kat edilir.

 

Eserlerim, benim hayatta kalma biçimimdir.

Çünkü ben susturulan seslerin yankısıyım.

Aşkın enkazında büyüyen kadınların kalbinde atan bir dizeyim.

Yazdıklarım; gözyaşını saklayan kadınların sessizliğiyle, dünyaya öfkeyle bakan çocukların suskunluğuyla, devrimcilerin son sözleriyle ve sokak lambalarının altında uyuyan evsizlerin dualarıyla yazıldı.

 

Ben yazmadım aslında — dünya içimde yazdı kendini.

Eserlerimde sadece şiir ve hikayeler yok: Yıkılmış kentlerin yankısı, çürüyen adaletin isyanı, iyileşmeyen yaraların sabrı ve bir kadının kendine dönme yolculuğu var. Her dize, her paragraf; eksik bırakılan bir çocukluğa, yarım kalan bir aşka, saklanan bir öfkeye, bastırılmış bir haykırışa denk düşer. Ve ben, her şiirde, her hikayede, her romanda yeniden doğan, yeniden dirilen bir sesim.

 

İşte bu yüzden, yayınlanan kitaplarımı — ve bundan sonraki bütün eserlerimi — kendime ithaf ediyorum. Çünkü kelimelerim yalnızca kırıklarımı değil, direnişimi de taşıyor. Aslında geç kalmadım. Yeniden başladım.

 

Bazı kitaplar yalnızca okunmaz — yaşanır.

Bazı kelimeler yalnızca yazılmaz — hissedilir.

Ve bazı sessizlikler vardır ki, bir ömür konuşur.

Şiirlerim ve romanlarım da öyle…

Gurbetle aidiyetin arasında, aşkın ve kaybın kıyısında, direnmenin ve yeniden doğmanın izinde yazıldı.

 

Şimdi seni bir yolculuğa davet ediyorum: Dışarıya değil, içine doğru bir yolculuk. Her şiirde, her romanda kendi hikâyeni bulacağın, belki sustuklarını fısıldayacağın bir yol… Kitaplarımı nerede okuduğun önemli: Belki bir trenin pencere kenarında...

Belki Pasifik üzerinde, bulutların arasında süzülen bir uçakta…

Belki bir sahilde, gün batımına karşı...

Ya da gecenin sessizliğinde, yalnızlığınla baş başa…

 

Bir önerim var: Okurken elinde bir içeceğin olsun.

Koyu bir espresso, Yaseminli bir çay, bir yudum konyak ya da tarçınlı bir kadeh şarap veya neyi seviyorsan… Tıpkı yazdıklarım gibi, her yudum seni başka bir duyguyla buluştursun. Satırlarımda bazen kendinle yüzleşeceksin, bazen kendini affedeceksin. Bazı dizelerde, cümlelerde susacak, bazılarında konuşacaksın. Ama her seferinde bir adım daha yaklaşacaksın kendine.

 

Ve evet… şimdi, hiç susmayacağım.

Çünkü hâlâ söyleyecek çok sözüm var. Ve sen sayfaları çevirirken, ben her dizede, her cümlede yanındayım. Kelimelerimle yol alırken müziğin de eşlik etmesini ister misin?

İç dünyama uygun olarak seçtiğim üç albüm senin için burada...

 

Öyleyse, aç müziği, sayfaları çevir ve iç yolculuğuma katıl:

 

 

 

 

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

 

Hoş geldin!

Kelimelerin iyileştirdiği dünyama…

— Maya